Monkeypox หรือฝีดาษลิง ขณะนี้ได้มีการแพร่กระจายในกลุ่ม LGBTQ อย่างต่อเนื่องในประเทศไทย โดยจากข้อมูลของกรมควบคุมโรคล่าสุด 21 ส.ค. 66 มีคนไข้ติดเชื้อฝีดาษทั้งหมดเกือบ 200 ราย ซึ่งในความเป็นจริงคงยังมีคนไข้ที่มีอาการแต่ไม่ได้เข้าระบบอีกมาก ทำให้ตัวเลขที่แสดงน่าจะต่ำกว่าความเป็นจริง
คนไข้อาจจะมาด้วยไข้หรือปวดเมื่อยตัว 3-5 วันก่อนที่จะเริ่มสังเกตว่ามีตุ่มน้ำตามตัว การสังเกตตุ่มน้ำที่เป็นลักษณะจำเพาะของฝีดาษลิงนั้น ก็คือตุ่มน้ำมักจะอยู่เดี่ยว ๆ และมีขนาดใหญ่กว่าตุ่มน้ำทั่วไป และยังอาจเห็นลักษณะเหมือนหัวหนองที่ตุ่มน้ำได้อีกด้วย บางรายอาจจะนำมาด้วยแผลที่อวัยวะเพศซึ่งก็คือทางเข้าของเชื้อฝีดาษลิง และมีต่อมน้ำเหลืองโตบริเวณขาหนีบร่วมด้วย
แม้จะมีรายงานผู้เสียชีวิตจากโรคฝีดาษลิงอยู่บ้าง แต่สถิติของการเสียชีวิตถือว่าต่ำมากโดยอยู่ราว ๆ 1 ต่อ 1,000 ราย ดังนั้นแม้ว่าโรคจะติดต่อได้ง่ายโดยการสัมผัสใกล้ชิดแต่ก็ไม่ได้มีความรุนแรงมากนัก ยกเว้นในคนไข้ที่มีภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง
ส่วนการรักษาหลัก ๆ นั้นคือการรักษาตามอาการเหมือนการติดเชื้อไวรัสอื่น ๆ แต่ในรายที่ติดเชื้อรุนแรงและมีความเสี่ยงถึงแก่ชีวิตอาจพิจารณาเลือกใช้ยาต้านไวรัส tecovirimat ซึ่งเป็นยาที่ใช้รักษาฝีดาษ (smallpox) ในอดีต
ปัจจุบันยังไม่มีการฉีดวัคซีนป้องกันฝีดาษลิงในประเทศไทย ดังนั้นจึงยังไม่มีการป้องกันที่มีประสิทธิภาพที่ดีพอ คนที่เคยได้รับวัคซีนฝีดาษมาก่อนอาจจะยังมีภูมิคุ้มกันต่อฝีดาษลิงอยู่บ้าง อาจจะสามารถป้องกันการติดเชื้อฝีดาษลิงได้หรือถ้ากรณีที่ติดเชื้อฝีดาษลิงก็อาจจะมีอาการไม่มาก
หากคู่นอนของคุณมีผื่นหรือตุ่มน้ำที่น่าสงสัยก็ควรแนะนำให้ไปตรวจหาเชื้อฝีดาษลิงด้วยวิธี PCR นอกจากนี้ก็ควรงดการมีเซ็กส์รวมถึงสัมผัสใกล้ชิดกับบุคคลที่สงสัยว่าติดเชื้อฝีดาษลิง โดยระยะเวลาที่สามารถแพร่เชื้อได้ของผู้ที่มีเชื้อฝีดาษลิงโดยประมาณคือ 21 วันโดยนับจากวันแรกที่เริ่มมีอาการ
